Philosophical Infatuation

I am very confused. I don't know who I really like..

Anyway,

There’s this girl that I think I really like.. but I rarely see her.. it’s kinda lucky and kinda sad.. lucky because if I don’t see her maybe my feelings will go away.. sad because deep inside I wanna see her.. but I’m not gonna discuss her in this post..

Moving on..

I love philosophy subjects. I think I’m really good at it. I think I’m very good at it that I feel I could afford to sleep at those subjects.. I always get to sit and sleep at the back.. away from the prying eyes of professor ego.. hehe

There’s this girl classmate at professor ego’s class.. I’ll just call her for now as miss philo.. I know her because she was my former classmate at a Cas subject, I recognized her as pretty but at that time, my mind was focused on thinking about one other girl..

Now I notice her a lot.. The way she dresses is so cute J.. it’s like she’s putting a lot of effort on the way she dresses.. maybe she’s trying to please me? Haha.. Her smile is so beautiful.. a charm that never fails to cheer me up.. it’s so beautiful that it makes me want to go to professor ego’s class without fail..

She recently cut her hair shorter.. she’s so damn cute!

I always see her eating at the cafeteria.. everyday @ 12 noon.. I really don’t like deciding where to eat lunch.. but decision making just got damn easier.. as long as it is 12noon, forget about mcdo, venue or any place there is.. caf is the place for me J

So..

Miss philo suddenly took number one spot on the girls I have a crush on the UAP.. a well deserved honor for her.. hehe

I really hope fate would be so kind to me.. so kind that we would be able to know each other.. When that happens it’s really up to me.. The real challenge starts..

How do I get her alone..

Alone so that she would only see me.. no nuiscances.. no irritating people who would just mess things up.. it would just be me and her.. me making a move.. and she would be startled at the sudden confession.. then she would appreciate my gesture.. haha.. wind blows.. silence takes over.. after what it seems to be hours of endless waiting.. we hug.. oh! and may i add, she says she love me too.. then.. we kiss.. imagination overdrive.. haha..

Well.. I only need to be friends with her and get her alone.. damn it.. seems impossible..

Oh well.. I’m just probably infatuated.. haha ewan

Stultified

Whenever you ratiocinates, i like it. Even if it's infuriating.

Whenever I dare to overthrow your lucid power, i enjoy it. Even if i feel hopeless.

I have more things to say and for a moment you almost slipped my mind. Even if i know you don't want me to.

But because of your one absurd conclusion, you made me ran away. Maybe you want it to be this way. Even if you know i'll hate you for that.

Venting out

I just can’t say to love, “stay”. The more someone’s worth the blame, the harder it is to stay.

Now, it is easier to describe what it doesn’t mean than actually defining what love really is. I just don’t want to care anymore if I’m in love or if love is giving it’s farewell. Both is hurting me anyway.

A side of me is still hoping the other is giving up. I just know that it’s not over yet, and in God’s will, i don’t want it to be over. But if this will end for good, i know my heart will never be the same.

Perpetual Complex

1. To act as if you are the ideal one
2. Not showing your weakness
3. Having perfect confidence
4. Being liked and to be liked

All seems impossible..

Even though there are some hard egos out there who will deny such and say these are easy but a person doesn't have the balls to do so unless your too proud of yourself. If you know what I mean...

• Seeing your crush passing by seems like your seven oceans apart.
• In times that an unrequited admiration meets eye to eye
• Whenever a cat caught your tongue or you see an imaginary bee flying in front of you just to avoid eye contact when talking with your crush
• The momentarily hang time when having a moment alone with your crush

Sad or pathetic as it may sound but we cant deny, can we?

Whenever these moment of truth lands on top of our palms. We do not know what we should or what we can do because everything seems so limited. Is the reason being one is that you dont know what may happen next? or is this really what you want for yourself?

It's more like a deal or no deal occasion, if its either you'll win the grand price or you'll win a great hell of pain.

Yes, because of these hardship with pain and agony in your arsenal rather than having confidence. We will tend to look so silly infront of our crushes and end up as stand up comedians rather than an ideal person to be.

And alas, "good shot opportunity" is wasted.

Who knows if there may be another chance?

Lihim kong pagtingin

Alam nyo ba na may lihim akong pagtingin sa aking kaibigan. Noong una wala talaga bglang isang semester mayroon akong napansin sakanya, parang may nagbago sa kanya. Simula noon ay nasasabik na akong makita siya lalo na kapag nakikita ko siyang masaya. Lately I have been hanging out with her quite often. Lalong lumalakas ang feeling. Kaya ngayon, sa tuwing siya ay magyayayang maglaro o kumain sa umpisa di ako papahalata na gusto ko pero sa huli sasama din ako.

Mayroon siyang mga taong madalas makasama, for me they are very LUCKY. Di ko masabi talaga sakanya kung ano ang aking nararamdaman. Sana mapansin din nya ang aking lihim na pagtingin.

Tinanong ako ng aking isang barkada kung napapanaginipan ko ba siya, Hindi ko siya masagot sagot ng maayos pero nun isang gabi napanaginipan ko ang isang okasyon related sa kanya.

Lihim kong pagtingin

Alam nyo ba na may lihim akong pagtingin sa aking kaibigan. Noong una wala talaga bglang isang semester mayroon akong napansin sakanya, parang may nagbago sa kanya. Simula noon ay nasasabik na akong makita siya lalo na kapag nakikita ko siyang masaya. Lately I have been hanging out with her quite often. Lalong lumalakas ang feeling. Kaya ngayon, sa tuwing siya ay magyayayang maglaro o kumain sa umpisa di ako papahalata na gusto ko pero sa huli sasama din ako.

Mayroon siyang mga taong madalas makasama, for me they are very LUCKY. Di ko masabi talaga sakanya kung ano ang aking nararamdaman. Sana mapansin din nya ang aking lihim na pagtingin.

Tinanong ako ng aking isang barkada kung napapanaginipan ko ba siya, Hindi ko siya masagot sagot ng maayos pero nun isang gabi napanaginipan ko ang isang okasyon related sa kanya.

Swimming Pool

It was a normal sunny day. A good day to swim at the pool..

So I invited my friend to accompany me and swim. So we both prepared and meet at the pool. So lumangoy lang kami at nagrelax.. Then may nakita akong isang anghel na nagsswim din.. She was white and had blonde hair.. I stared at her for a very long time. I did not realize na sobrang obvious ko na tumingin sa kanya.. But still nakatingin lang ako.. Sumusunod lang mata ko sa kanya.. When she goes to the other side, my body automatically follows where she is at.. I seemed to be like a floating compass that points to where she's at.

Then my friend approached me and teased me.. I did not care at all because she was the only i was thinking about.. This is the reason why i love swimming nowaday especially where i met her. Posibleng makita ko siya ulit.. And next time kong makita..

i'll approach her at once and talk to her..

Doon sa bowling alley..

Martes ng hapon nang maiisipan ko at ng aking mga kaibigan na magcut at magbowling sa Megamall. Hindi ako nagdalawang isip na magcut sapagkat iyon lamang ang aking pinakaunang beses magcut sa subject na yun. At isa pa sabik na sabik akong magbowling sapagkat napakatagal na mula noong huli akong nakapagbowling.

Kaya kami na nga ay nagpunta sa Megamall at nagbowling. Dalawa lamang kami naglaro sapagkat ayaw maglaro ng iba naming kaibigan. Tuwang-tuwa ako at sa wakas pagtapos ng mahabang panahon ay nakapagbowling din akong muli. Akalain mo noong mga unang set ko nakaka 140+ points ako at ganadong-ganado sa pagbobowling halos lahat ay strike at kung hindi strike ay spair. 

Katatapos ko lang tumira nun at kaming dalawa lng ng kaibigan ko ang naandun dahil kumain ang iba nang bigla akong napalingon sa kaliwang linya. Akalain mo ba naman andun ang aking crush sa iskul.. Pangalawang beses ko siyang nakita noon ng araw na un. Noong una ay kumain kami sa Marina at biruin mo andun din siya.. Ang cute-cute nya talaga. Lalo nung makita ko kung pano siya magbowling ang cute talaga sobra! Tuwang tuwa ako kapag nakikita ko reaction nya pagkataops nyang tumira. Pagdating ng aking mga kaibigan ay kinuwento ko sknla at bigla akong pinagaasar. Pagtapos nun hindi na ako makapagbowling ng maaus nakuha ko lamang na score ay 70.. Sobrang nagiba ang aking pakiramdam ng malaman kong nandun din siya at nagbobowling. Hindi talaga ako makafocus lalo kapag nagkakasabay kami ng turn sa pagbowling..

Tuwang tuwa ako noong araw na iyon. Para sa akin, sa pagbobowling ko nakikita ang personality ng babae. At sa aking nakita tuwang-tuwa ako. SOBRANG CUTE NYA TALAGA LALO PAG NAGBOBOWLING.. Sana sa susunod na ako ay magbobowling makita ko syang muli doon kahit na wala akong mapatumbang pins basta alam kong nasa kabilang linya lang siya masaya na ko.. ^^

Tingin..

Hay. Ewan ko ba. Gustong gusto ko siyang makita, pero ang nakakapagtaka, kapag naaabot tanaw siya ng aking mata hindi ko naman siya matignan. Tapos kapag wala siya at di ko siya makita hinahanap-hanap ko siya. Sa madaling salita hindi ako makatingin sakanya ng diretso.  Mayroon lamang na ilang mga pagkakataon na ako ay nakakatingin sa kanya at madalas ay dahil kausap ko siya. Dun lang ako nakakahanap ng pagkakataong tignan siya. Pag di ko siya kausap talagang iwas tingin lang talaga ako. Bakit kaya ganun? Siguro dahil nahihiya ako na makita nyang nakatingin sakanya. Baka kasi magmukha lang akong ewan. Hay. Bakit di ko siya matignan? Sana dumating ang araw na makakatingin na ako sakanya ng diretso ng walang inaalala..

Crossover

I am very confused. I don't know who I really like..

Anyway,

Nagenroll ako sa gym ako to pass time. Wala kasi magawa sa uap, ang boring. So nagenroll ako with some classmates. Then nagstart na ako. Napaisip ako, what the hell ang boring naman ang tahimik. Then inintroduce ako sa trainer ko. Muntik na kong napatawa kasi hindi ko inexpect na babae magiging trainer ko. Oops sorry, more like tiboyish pala with the sweater and jogging pants. Parang boxer ang get-up nya.

Nung first few days ko sa gym, lage nya akong ginaguide. Always with the casual conversations, Always with the jokes, always with the laugh, always with the smile. I kinda like talking with her, kesa naman para akong pipi sa gym. Then after few days bigla nalang ako naisipang asarin ng classmate ko sa trainer ko. Sabi ko grabe naman kayo trainer-trainee lang relationship namin

Then napaisip ako one night. Grabe! Ang dami nyang tanong sakin nung first few days. Then nabigla ako sa naisip ko. Is she interested in me? Binawi ko din sinabi ko nalang sa sarili ko na wag ako magpadala sa mga biro ng classmates ko.

a week or two passed.. nkakatamad ng mggym.. nghihina ako.. then pag dumadaan xa.. pucha! ang lakas ko bigla.. ung 15 reps ng lat pulldown.. ilang segundo, tapos! sudden rush.. cguro natural lang xempre dhil madidisappoint ung trainer ko.. iyon ba talaga ang rason? ewan.. or may iba pa..

one time, ang aga kong nggym, wala pa ung isa kong classmate.. ginagawa ko ung exercise called cable "crossover" nakaspread ung arms ko isa sa left, isa sa right. Then dapat ipull down ko ung cable tapos magcross ung hands ko.. what the.. ang hirap! ndi ko maipull ung cable. parang mapupunit na ung arms ko. then tumakbo ung trainer ko she held both of my hands. i was saved.. ginuide nya ako through the rest of the exercise.. my body was suddenly brimming with unreasonable strength.. ang lapit ng katawan nya sa akin.. as in ang lapit tlga.. para nya akong niyayakap from behind..

my hands, her hands.. crossing over..
Cross over, a fitting name.

The Encounter

Di ako ang tipong lalaki na basta-basta nahuhulog ang puso sa isang babae, subalit, umiba ito nung nakita ko.. siya..

Kakatapos ko lang ng last class ko.  Sumama muna ako sa mga kabarkada ko at nagkwentohan.  After ilan oras, nagpaalam na ako sa kanila dahil mahihirapan ako magcommute kung maya pa ako alis.  Papunta na ako sa front gate, pero inicip ko na sa likod na lang kasi baka mei chance na mei umaabang na taxi nun at mas hindi init dun.  Pagdating ko dun, wala.  So, nagbigay ako ng 10 mins na dumating ang taxi, kung indi, punta na ako sa harap.  So nakaupo ako sa mei tapat ng pinto ng secretary sa mga theo prof/pari.  Nakatunganga lang ako sa labas hoping to get a cab, pero nung lumiko ulo ko sa entrance, dyan ko nakita sya.

  Lumabas sya entrance gate at naghintay sa labasan ang kanyang sakyan.  Mistisa sya na mejo mahaba ang buhok.  Nung nakita ko muka nya, wala ako masabi.  Ang complexion ng muka sobrang kinis at lambot.  Ang lips naman nya naka "nude" colored lipstick. At ang mata ay inonsente at cute.  Di ko maintindihan, pero, for some reason, di ko matigil sa pagtitig ko sa kanya. *syempre di ako nagpahalata na nagtitining ako sa kanya!* 

After ilan minutes, mei dumating na tao, *bodyguard siguro*, at sinundo sya at  lumakad sila papunta parking.  Napatayo ako at pumunta sa kung san sya nakatayo kanina at sumilip sa kanya before wala na sya sa sight ko.  Tumaas beat ng puso sa ko sa pagtitig ko sa kanya.  

Ngaun, nakikita ko pa rin sya minsan sa school at palagi pagnag cross paths kami, nanenervous ako at hindi makatigil but to look back and catch a glimpse of her..

Langit..

Hay bakit ganun? Sa tuwing dumarating sya nagiiba ang aking pakiramdam. Sa tuwing magkakasalubong ang aming mga tingin ang puso ko tila gustong lumabas. Hindi ko alam kung bakit ako nagkakaganito. Ang alam ko lang ay na talagang gandang-ganda ako sa kanya. 

Apat na taon ko nang gusto sabihin sakanya ito, pero hindi ko pa din magawa-gawa. Maitatanong nyo kung bakit ko gustong sabihin sakanya, ang sagot ko ay sa tingin ko na kailangan kong gawin para mailabas ko na itong aking saloobin. Mahirap kasi kapag hindi mo naeexpress ang iyong mga saloobin. Soooobrang hirap yun lang masasabi ko, mayroon kasing feeling of regret sa huli. 

Hindi ko naman sinasabing iniibig ko siya dahil hindi pa talaga. Mayroon lng talaga siyang mga katangian na gustong-gusto ko.

Alam ko na alam niya, at alam ko din na nalaman nya ito nang hindi galing sa akin. Isang sentence lng ang aking sasabihin hindi ko pa masabi.Matatapos na ang ika-apat na taon, mukhang hindi ko na talaga masasabi ang nais kong masabi sakanya. Na sa aking mga mata.. Siya ay langit..

Paano na?

Yup... Ok na ^_^ Alam na niya ^__^ Bahala na. Grabe, sobrang kinakabahan ako kanina. Pagkatapos, nagchichills na ako habang sinusubukan kong sabihin hanggang sa medyo natapos na. Nanginginig na talaga ako nun at giniginaw kahit na nakapatay ang aircon. Nilalagnat na siguro ako. Ano na kaya ang iniisip niya ngayon? Papasok kaya siya? Paano na kaya? Lalayo pa rin ba ako? O itetext ko na siya ng madalas? Maiilang kaya siya? O babalik sa normal ang lahat na parang wala lang ung kanina?

The Library

Sobrang bored na bored ako ngayong araw. Gustong gusto ko na matapos itong araw para makauwi na ako. But then.. napadaan ako sa ALB library.. 

I don't know why. Nakita ko siyang nagbabasa sa table. Bigla akong nagstop at napatingin sa kanya. Hindi ko alam kung lalapit ba ako or hindi. Pero hindi ko mapigilan sarili ko.. 

Tinanggal ko lahat ng hiya ako. Lumapt ako at tinabihan ko sabay kinausap ko agad. Kinamusta ko lang siya... Library ba naman kasi.. 

After nun.. umalis na ako.. Tapos umupo ako sa ALB bench sa harap ng fountain. Ako'y napaisip ng matagal about sa mga bagay bagay.. At siyempre.. umaasa din ako na bababa siya kasi gusto ko siya makita ulit.. pero malapit na mawala ung araw, hindi pa rin siya bumababa... so umuwi nalang ako.. 

Pero after nung event na un.. parati ako napapadaan sa dalawang library sa UAP para lang mahanap ko siya. Pero nagkakataon na wala na siya parati.. Hindi ko na alam kung saan siya nagpunta. Kahit saan sa school, hindi ko na siya makita.. Wala na akong balita sa kanya.. 

Pero hanggang ngayon.. mahilig pa ako tumambay sa library at magbasa ng kung ano ano pero nagiintay lang talaga ako.. at baka.. makita ko ulit siya... 

Extraordinary

It has been a while.. The feelings i had these past few weeks were unexplainably extraordinary. Hindi ko talaga alam kung bakit naging ganito pero i always feel excited when i'm with you... before, i remember meeting you somewhere but i did not really care kasi.. then we were introduced to each other.. at first, i really did not care since again because you seemed to be quite weird... or maybe super weird from the rest.. after a few weeks of knowing you, nagbago ang lahat! i could not believe that i wanted to see you more and more... ang saya ko kapag nakakausap kita or kahit nakikita manlang.. my day seems to be extraordinary whenever i'm able to just be with you.. Though you are not the ideal person i had in mind eversince, you were able to make me realize that nagiiba ang ideal person para sa akin kasi nagiiba rin ako habang tumatagal. I still remember a long time ago, noong pababa ako sa ACB. You surprized me by suddenly bumping me (intentionally) without me seeing you.. instead of getting angry, i froze! What in the world happend to me! Then you laughed at me while I was still out of my mind. Hindi ako makapaniwalang kaya mo yun gawin sa akin. But thanks for making my day extraordinary by just the little things you do.. Until now, hindi ko masabi in detail kung ano ung nararamdaman ko, pero i'm happy because you are always there... During my sad days, you are there to make me smile... All I can say right now is.. Thanks...